Né en 1965 à Dordrecht, Pays-Bas.
Vit et travaille à Crozon-sur-Vauvre, France.

Dramaturge pendant la majeure partie de sa carrière, Frank den Os s’est tourné vers les arts visuels à la suite d’un changement de vie presque accidentel : un déménagement dans la solitude de la campagne berrichonne. Ce retrait du tumulte urbain lui a offert une nouvelle capacité à percevoir son environnement et à ressentir la présence signifiante de la nature. Cette expérience a éveillé en lui un besoin impérieux de représenter ses paysages intérieurs autrement, de rendre visible un monde dont il percevait l’existence, mais qu’il n’avait jusque-là pas su révéler pleinement.

Son quotidien, immergé dans la beauté sauvage du Berry, éclaire ses perceptions les plus intimes. Cette nature qui l’environne façonne un dialogue sensible, où chaque détail semble se présenter à nouveau, dans une proximité mouvante, à la fois apaisante et troublante. Un « ordre chaotique » s’installe, dans lequel rien n’est jamais tout à fait juste ni véritablement erroné.

Pour cette exposition, Frank den Os présente un ensemble d’œuvres qui explorent la relation entre les dimensions tangibles et insaisissables du paysage. Ses tableaux interrogent les tensions entre le chaos et l’ordre, le visible et l’invisible, la matière et la résonance émotionnelle qu’elle suscite.

Son inspiration naît souvent de phénomènes naturels apparemment ordinaires : le glissement de la lumière sur l’horizon, la violence d’un orage, la quiétude de l’aube. Ces manifestations de la nature l’incitent à arpenter les zones liminales entre clarté et ambiguïté, entre ce qui se voit et ce qui échappe au regard.

Son langage plastique mêle techniques traditionnelles et sensibilité contemporaine. Les formes organiques, les lignes fluides et les éléments naturels – arbres, plantes, eau – apparaissent transformés, réinterprétés. Dans ses œuvres abstraites, les gestes amples, les textures complexes et les mouvements suggérés traduisent une énergie brute. Certaines compositions, empreintes de désordre volontaire, contrastent avec d’autres, plus calmes, presque méditatives, instaurant une tension féconde.

Frank den Os conçoit son travail comme une réponse empirique à ce qui l’entoure, mais aussi à ce qui l’habite : un va-et-vient constant entre l’extérieur et l’intérieur, le perçu et le ressenti. Il cherche à saisir la complexité du lien entre perception, émotion et monde naturel. L’intensité, la rupture et le contraste sont pour lui des leviers puissants pour accéder à une compréhension plus profonde de la nature – dans sa beauté, son chaos, et son impermanence fugace.

Parmi les artistes qui l’inspirent profondément, Den Os cite Soutine, Kirkeby, Hockney, Twombly, Mitchell…
« Ce sont leurs gestes grandioses qui nous rappellent combien nous sommes petits. Et petit, c’est bien. Rassurant. »

Geboren in 1965 in Dordrecht, Nederland.
Woont en werkt in Crozon-sur-Vauvre, Frankrijk.

Frank den Os was het grootste deel van zijn carrière actief als toneelschrijver. Zijn overstap naar de beeldende kunst volgde op een bijna toevallige wending in zijn leven: een verhuis naar de eenzaamheid van het platteland in de Berry. Deze terugtrekking uit de stedelijke drukte bood hem een nieuwe gevoeligheid voor zijn omgeving en het betekenisvolle, alomtegenwoordige karakter van de natuur. Deze ervaring wekte bij hem een onontkoombare behoefte om zijn innerlijke landschappen op een andere manier te verbeelden – om een wereld zichtbaar te maken waarvan hij wist dat die bestond, maar die hij tot dan toe niet werkelijk had kunnen onthullen.

Zijn dagelijks leven, ondergedompeld in de ruige schoonheid van de Berry, werpt een zacht licht op zijn meest intieme waarnemingen. De natuur rondom hem creëert een zintuiglijk gesprek, waarin elk detail zich telkens opnieuw aandient – in een beweeglijke nabijheid die tegelijk rustgevend en ontregelend is. Er ontstaat een soort “chaotische orde”, waarin niets helemaal klopt maar ook niets werkelijk verkeerd is.

Voor deze tentoonstelling maakte Frank den Os een reeks werken die de relatie onderzoeken tussen de tastbare en ongrijpbare aspecten van het landschap. Zijn schilderijen bevragen de spanningsvelden tussen chaos en orde, het zichtbare en het verborgene, het materiële en de emotionele resonantie die daaruit voortkomt.

Zijn inspiratie komt vaak voort uit ogenschijnlijk alledaagse natuurverschijnselen: het schuiven van het licht over de horizon, de hevigheid van een storm, de stilte van de dageraad. Deze manifestaties dagen hem uit om de overgangszones te verkennen tussen helderheid en ambiguïteit, tussen wat zichtbaar is en wat zich aan het oog onttrekt.

Zijn beeldtaal is een combinatie van traditionele technieken en hedendaagse gevoeligheid. Organische vormen, vloeiende lijnen en natuurlijke elementen – bomen, planten, water – verschijnen getransformeerd en herinterpreteerd. In zijn abstracte werken duiden krachtige gebaren, complexe texturen en gesuggereerde bewegingen op een rauwe energie. Sommige composities, doordrenkt van opzettelijke wanorde, contrasteren met andere die rustiger en bijna meditatief zijn, wat een vruchtbare spanning tot stand brengt.

Frank den Os beschouwt zijn werk als een empirische reactie op wat hem omringt, maar ook op wat in hem leeft: een voortdurende wisselwerking tussen buiten en binnen, tussen waarneming en gevoel. Hij probeert de complexiteit te vatten van de relatie tussen waarneming, emotie en de natuurlijke wereld. Voor hem vormen intensiteit, onderbreking en contrast krachtige middelen om dieper door te dringen tot de essentie van de natuur – haar schoonheid, haar chaos en haar vluchtige vergankelijkheid.

Tot de kunstenaars die hem diepgaand inspireren behoren Soutine, Kirkeby, Hockney, Twombly, Mitchell…
“Het zijn hun grootse gebaren die ons eraan herinneren hoe klein we zijn. En klein is goed. Geruststellend.”